आगगाडी आणि जमीन
नको ग! नको ग!
आक्रंदे जमीन
पायाशी लोळत
विनवी नमून -
धावसी मजेत
वेगत वरून
आणिक खाली मी
चालले झुरुन
दुर्बळ! अशीच
खुशाल ओरड
जगावे जगात
कशाला भेकड
पोलादी टाचा या
छातीत रोवून
अशीच चेंदत
धावेन! धावेन!
हवेत पेटला
सूडाचा धुमारा
कोसळे दरीत
पुलाचा डोलारा!
उठला क्षणार्ध
भयाण आक्रोश
हादरे जंगल
कापले आकाश
उलटी पालटी
होऊन गाडी ती
हजार शकले
पडती खालती!
माय मराठी
ज्या भाषेने मला बोलायला शिकवले,
हसायला शिकवले....
जगायला शिकवले....
तिच्यासाठी.....
या ब्लॉग वरील कविता माझ्या नाहीत, हा कवितांचा एक संग्रह आहे. तरी एखाद्या कॉपी राईट चा भंग होत असल्यास कृपया ajaynarewade@yahoo.co.in वर ईमेल करावा. ती कविता लगेच काढून टाकण्यात येईल. आणि त्यामधून आपणास झालेल्या मन:स्तापाबद्दल क्षमा असावी....
---- अजय नरेवाडे
हसायला शिकवले....
जगायला शिकवले....
तिच्यासाठी.....
या ब्लॉग वरील कविता माझ्या नाहीत, हा कवितांचा एक संग्रह आहे. तरी एखाद्या कॉपी राईट चा भंग होत असल्यास कृपया ajaynarewade@yahoo.co.in वर ईमेल करावा. ती कविता लगेच काढून टाकण्यात येईल. आणि त्यामधून आपणास झालेल्या मन:स्तापाबद्दल क्षमा असावी....
---- अजय नरेवाडे
जाणता राजा
जाणता राजा
No comments:
Post a Comment
Leave your comment here