माय मराठी

ज्या भाषेने मला बोलायला शिकवले,
हसायला शिकवले....
जगायला शिकवले....
तिच्यासाठी.....

या ब्लॉग वरील कविता माझ्या नाहीत, हा कवितांचा एक संग्रह आहे. तरी एखाद्या कॉपी राईट चा भंग होत असल्यास कृपया ajaynarewade@yahoo.co.in वर ईमेल करावा. ती कविता लगेच काढून टाकण्यात येईल. आणि त्यामधून आपणास झालेल्या मन:स्तापाबद्दल क्षमा असावी....

---- अजय नरेवाडे


देवा तुझ्या गाभाऱ्याला उंबराच न्हाइ

देवा तुझ्या गाभाऱ्याला उंबराच न्हाइ
सांग कुठ ठेवू माथा कळनाच काही
देवा कुठ शोधू तुला मला सांग ना
प्रेम केल एवढाच माझा रे गुन्हा .…।

देवा काळजाची हाक ऐक एकदा तरी
देवा काळजाची हाक ऐक एकदा तरी
माझ्या ह्या जीवाची आग लागु दे तुझ्या उरी
हे आरपार काळजात का दिलास घाव तू
दगडाच्या काळजाचा दगडाचा देव तू ..…

का कधी कुठे, स्वप्न विरले , प्रेम हरले
का कधी कुठे, स्वप्न विरले , प्रेम हरले
स्वप्न माझे आज नव्याने फुलले
अर्थ सारे स्पर्शाने उलगडले ……।

आरपार काळजात का दिलास घाव तू
दगडाच्या काळजाचा दगडाचा देव तू
देवा काळजाची हाक ऐक एकदा तरी
माझ्या ह्या जीवाची आग लागु दे तुझ्या उरी ……।

का रे तडफड हि ह्या काळजामधी,
घुसमट तुझी रे होते का कधी
माणसाचा तू जन्म घे
डाव जो मांडला , मोडू दे…

का हात सुटले, श्वास मिटले, ठेच लागे
का हात सुटले, श्वास मिटले, ठेच लागे
उत्तराला प्रश्न कसे हे पडले
अंतराचे अंतर कसे न कळले …।

देवा काळजाची हाक ऐक एकदा तरी
माझ्या ह्या जीवाची आग लागु दे तुझ्या उरी
हे आरपार काळजात का दिलास घाव तू
दगडाच्या काळजाचा दगडाचा देव तू ..

बाजार फुलांचा भरला


बाजार फुलांचा भरला, मज तुळस दिसेना
ही प्रीत जगाची खोटी, मज बहीण मिळेना

मज एक हवी ती माया, वणवणतो फिरतो वाया
मी कुठवर चालत राहू, का मार्ग सरेना
मज बहीण मिळेना

हातात फुलांचा गजरा, वखवखल्या कामुक नजरा
या दलदल चिखलामधुनी, का कमळ फुलेना
मज बहीण मिळेना

का आज तमाशा बघता ? उघड्यावर अब्रू विकता
का किडे होऊन जगता, का जगता जगता मरता
या जगण्या-मरण्या मधला मज अर्थ कळेना
मज बहीण मिळेना

जाणता राजा

जाणता राजा
जाणता राजा